محسن وزیری مقدم

محسن وزیری مقدم متولد ۵ خردادماه سال ۱۳۰۳ در تهران، طراح – نقاش – مجسمه‌ساز و استاد هنر معاصر ایرانی است. وی از نخستین دانش‌ آموختگان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به شمار می‌رود. وزیری مقدم از شاخص‌ترین نقاشان نوگرای ایران است که با رویکردی مدرنیستی و سبکی شخصی، آثاری بدیع و منحصر به فرد خلق کرده است. وزیری مقدم تنها نقاش ایرانی است که موزه هنرهای مدرن نیویورک (MOMA) اثرش را بدون واسطه خریداری کرده است.

اصل ونسب محسن وزیری مقدم از ثروتمندان و بزرگان تفرش بودند که در دوران قاجار به دربار راه یافتند و به مقام های مهمی هم چون وزارت رسیدند. پدربزرگ و پدر او نیز ارتشی و از افسران زمان قاجار و پهلوی بودند. بنابراین ایام کودکی و نوجوانی وی در محیطی مرفه سپری می شود. پدر او صاحب ذوقی ادبی بود و نمایشنامه می نوشت و اجرا می کرد، گاهی نیز شعر می گفت؛ اما مادرش بی سواد بود. به واسطه ی شغل پدر که نظامی بود، از سن چهارسالگی به اتفاق خانواده تهران را ترک و در شهرهای بهبهان، اهواز، مریوان و رضائیه زندگی می کند. خیلی زود و قبل از رفتن به مدرسه خواندن و نوشتن را فرامی گیرد و وقتی هم که وارد مدرسه می شود، بی آن که چندان زحمتی به خود بدهد، از شاگردان ممتاز می شود. حافظه ی بسیار قوی و حضور ذهنی عالی داشت.

در کلاس سوم دبستان، معلم سرود او متوجه توانایی دیگری در وی می شود؛ او گوشی بسیار حساس داشت. امتیازی بزرگ که به عقیده ی معلمش می توانست او را موسیقیدان قابلی کند. این موضوع را به اطلاع پدرش می رساند. ولی پدر، ذهنیتی که از موسیقی و نوازندگی دارد مطربی است و این را برای خانواده و اصل و نسب خود حقیر می شمارد و کاملاً مخالفت می کند. اتفاقی که وزیری مقدم هنوز با تاسف از آن یاد می کند این است که: «من عاشق موسیقی بودم. باید موسیقیدان می شدم نه نقاش و این حسرتی است که بر دل من مانده است.»

او در سال ۱۳۲۲ در امتحان ورودی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد. از اولین استادان وی علی‌محمد حیدریان و مادام امین‌فر بودند. وزیری‌مقدم در سال ۱۳۲۷ به عنوان اولین دانش‌ آموختگان دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد. در مردادماه سال ۱۳۳۴ راهی ایتالیا شد و تا ۱۳۴۲ در رم به فعالیت هنری پرداخت. سال ۱۳۳۷ دانشنامهٔ آکادمی هنرهای زیبای رم را دریافت کرد. پایان‌ نامهٔ تحصیلی خود را دربارهٔ موندریان و تأثیر او در هنر قرن بیستم به رشتهٔ تحریر درآورد.
وزیری مقدم در بیست و نهمین بی ینال جهانی ونیز در سال 1337 با اثری به نام”شهر ایرانی” شرکت کرد و نمایشگاه های بسیاری از آثارش در شهرهای اروپا و ایران برگزار شدند. وزیری‌مقدم به ساخت مجسمه‌های چوبی مفصلی و متحرک مشهور است و اولین بار آثاری ساخت که مخاطب می‌توانست در اثر هنری دخالت داشته باشد.
او از سال 1348 تا 1355 ریاست دانشکده هنرهای زیبا را نیز برعهده داشت و با بهره گیری از نقش برجسته های فلزی اقدام به ساختن مجسمه های چوبی کرد.
کتاب های “شیوه طراحی” ، “راهنمای نقاشی” ، و “طراحی” از جمله تالیفات این هنرمند هستند.

هنر یاددادنی نیست. بلکه نوعی کشف و درک است. همه چیز در طبیعت هست. منتها باید بتوان آن ها را از دل آن بیرون کشید.