عباس کیارستمی

فیلمساز ستایش شده جهانی که علاقه زیادی به عکاسی دارد و در عرصه کارگردانی کارنامه درخشان ثبت کرده است.
عباس کیارستمی، متولد 1319 تهران، دانش آموخته رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران که از سال 1340 به عنوان نقاش تبلیغاتی در آتلیه هفت ویکی دو موسسه دیگر به کار طراحی جلد کتاب و پوستر شروع به فعالیت نمود.
پس از ان به دعوت مدیر وقت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به کانون رفت و استودیو فیلمسازی کانون را بنیاد نهاد. در اواخر دهه چهل باساخت چند فیلم کوتاه مورد توجه منتقدان قرار گرفت.

وی فعالیت رسمی خود را در سینما با طراحی تیتراژ  فیلم “وسوسه شیطان” به کارگردانی علی رضا زرین دست در سال 1346 آغاز و پس از آن ساخت تیتراژ چندین فیلم پرفروش از جمله قیصردر سال 1348 و رضا موتوری در سال 1349 که هردواثر به کارگردانی مسعود کیمیایی میباشد را بر عهده گرفت. او اولین فیلم بلندش را به نام “مسافر” در سال 1353 ساخت و در حالیکه نخستین فیلمش هنوز به نمایش در نیامده بود دومین فیلم بلندش را با نام “گزارش” کلید زد. این فیلم در سال 1357 به روی پرده رفت.
کشف استعداد سینمایی و نگاه متفاوت کیارستمی بعد از ساخت چهارمین فیلم بلندش در سال 1367 با فیلم” خانه دوست کجاست !”میسر شد. این فیلم که لوح زرین بهترین کارگردانی را از پنجمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد در چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم لو کارنو 1989 جایزه یوزپلنگ برنز را د رکنار چند جایزه دیگر به دست اورد. از این پس بود که نگاه و اثار کیارستمی در سطح جهان مورد توجه فراوان قرار گرفت وطی یک دهه بیش از سی جایزه معتبر بین المللی، از جمله جایزه نخل طلای جشنواره کن را در سال 1977 برای فیلم “طعم گیلاس” برایش به ارمغان آورد.
مجموعه آثار کیارستمی در بیش از ده جشنواره معتبر جهانی مرور و خود نیز به عنوان داور ویا مربی برای برگزاری کارگاه های آموزش فیلمسازی در کشورهای مختلف حضور یافته است.
او امروزه کمتر از گذشته به گونه متعارف فیلم می سازد و بیشتر عکاسی می کند چراکه بر این باور است که عکاسی نه گروه می خواهد و نه سناریو ونه همچنین پول و سرمایه. کیارستمی در اخرین فیلمش در سال 1387 به نام “شیرین” جسورانه اینستالیشن واکنش چهره بیش از یکصد زن بازیگر را در نود دقیقه به روی پرده عریض سینما به تصویر کشید. در این فیلم کیارستمی از بازیگرانش خواسته است تابه پرده سفیدی که روی آن سه نقطه و جود دارد نگاه کنند و به داستان عاشقانه مورد علاقه شان فکر کنند و واکنش نشان دهند. او معتقد است که هنر چیزی بیش از نزدیک تر شدن به ادمیان و درک آنان نیست! براین اساس او در فیلم  انستالیشن های اخیرش از همه عناصر و عوامل فریب دهنده می گذرد تا بی واسطه تماشگر را با درونش تنها بگذارد.کیارستمی در پی تجربه ناب سینما بدون دستکاری های رایج در ذهن تماشاگران است.
او ستایشگر سینمای دیجیتال است و آن را یک نعمت الهی برای همه کسانی می داند که به سینما به معنای جدی آن فکر می کنند. او در کارگاه های آموزشی خود به طور مرتب به شاگردان توصیه می کند که هزینه ها را پایین بیاورند و جسارت و خطر پذیری شان را افزایش دهند تا بدین وسیله خودشان را از یوغ سرمایه و سرمایه دار رها کنند!
تجارب اخیر کیارستمی گویای این واقعیت است که وی به سینمای قصه گو و مخاطبان آن دیگر علاقه ای ندارد بلکه مایل است تا در عرصه ناب زبان سینما، تجربه های تازه ای فرا روی ما بگشاید.

در سال ۲۰۱۵ در یک نظرسنجی که توسط وب سایت فرانسوی لاسینتک (سینماتک) از ۲۶ کارگردان برجسته معاصر سینمای جهان انجام شد، عباس کیارستمی محبوب‌ترین چهره سینمای ایران از دیدگاه این گروه از موفق‌ترین کارگردانان حال حاضر سینمای جهان بود.

کیا رستمی اخیرا از سرطان دستگاه گوارش رنج می برد. وی پس از گذراندن دورهٔ نقاهت در تهران، برای ادامهٔ درمان راهی فرانسه شد اما پس از چند روز به دلیل لخته شدنِ خون، سکته مغزی کرد و در پاریس درگذشت.